استرداد جهیزیه به معنای باز پس گیری آن توسط زوجه می باشد و زن می تواند در هنگام طلاق و حتی قبل از آن، اقدام به پس گرفتن جهیزیه خود نماید. در واقع بر اساس مواد اشاره شده در قانون مدنی، زن هیچ تکلیفی مبنی بر تهیه اثاث برای زندگی مشترک نداشته و این وظیفه بر عهده مرد می باشد. بر این اساس زن می تواند، هر آنچه تحت عنوان جهیزیه به خانه مرد آورده است را باز پس گیرد.

اهمیت موضوع استرداد جهیزیه از آن جهت است که، اموال تحت عنوان جهیزیه، در مالکیت زن می باشد. و زن حق هر گونه دخل و تصرف در این اموال را داراست، همچنین مرد فقط می تواند از این اموال استفاده نموده و نمی تواند هیچ تصرف دیگری که تحت عنوان مالکیت محسوب شود، انجام دهد. از این جهت زن می تواند جهیزیه خود را چه در حین طلاق و چه قبل از آن از مرد پس بگیرد.

تهیه جهیزیه، وظیفه ای است که تحت عنوان عرف، بر عهده خانواده دختر گذاشته شده و به نحوی نوعی حمایت، در راستای تشکیل کانون خانواده محسوب می شود، اما از نظر قانونی زن هیچ تکلیفی بر تهیه جهیزیه ندارد. استرداد جهیزیه به معنای باز پس گیری جهیزیه و خروج آنها از منزل مرد توسط زوجه می باشد.

قانونگذار در ماده ۱۱۰۷ قانون مدنی، صراحتا به این امر اشاره می کند که، تهیه اثاث مورد نیاز در زندگی مشترک، یکی از وظایف مرد بوده و بخشی از نفقه زن محسوب می شود. با توجه به این ماده از قانون مدنی، زن وظیفه ای مبنی بر تهیه این اثاث نداشته و  می تواند در صورت تهیه اثاث منزل، تحت عنوان جهیزیه، از روش های قانونی، اقدام به پس گیری آن نماید.

به طور معمول استرداد جهیزیه، امری است که در جریان دعوای طلاق صورت می گیرد، یعنی زمانی که دعوای طلاق در جریان است، زن با تنظیم دادخواست استرداد جهیزیه، اقدام به پس گرفتن این اموال می نماید.

البته این مسئله به معنای عدم امکان پس گرفتن جهیزیه قبل از طلاق نبوده و قانونگذار هیچ ممنوعیتی از بابت استرداد جهیزیه قبل از طلاق، را در قانون لحاظ نکرده است. پس زوجه می تواند با استفاده از طرق قانونی، جهیزیه را پس بگیرد.