ماده ۱۰۸۲ 

به مجرد عقد، زن مالک مهر می شود و می تواند هر نوع تصرفی که بخواهد در آن بنماید. با خواندن صیغه عقد زن مالک مهریه است می تواند بفروشد یا بخرد، ببخشد و مخالفت مرد تاثیری در تصمیم زن نخواهد داشت.

تبصره – چنانچه مهریه وجه رایج باشد متناسب با تغییر شاخص قیمت سالانه زمان تادیه نسبت به سال اجرای عقد که توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تعیین می گردد محاسبه و پرداخت خواهد شد مگر اینکه زوجین در حین اجرای عقد به نحو دیگری تراضی کرده باشند. مطابق این ماده مهریه به نرخ روز محاسبه می سود برای پرداخت.

ماده ۱۰۸۳ 

برای تادیه تمام یا قسمتی از مهر می توان مدت یا اقساطی قرار داد. مرد اگر توان پرداخت مهریه را نداشت می تواند دادخواست اعسار بدهد و از دادگاه درخواست تقسیط کند اگر دادگاه قبول کند پرداخت مهریه برای مرد به صورت اقساطی خواهد شد.

ماده ۱۰۸۴ 

هرگاه مهر عین معین باشد و معلوم گردد قبل از عقد معیوب بوده و یا بعد از عقد و قبل از تسلیم معیوب و یا تلف شود شوهر ضامن عیب وتلف است. اگر مهریه مال معین مثل یک دستگاه ماشین باشد و مبنای طرفین بر این بوده که ماشین سالم باشد اگر مشخص شد که چنین چیزی نبوده زن ملزم به پذیرش ماشین ناقص یا معیوب نیست و مرد ضامن بر طرف کردن عیب و نقص خواهد بود.

ماده ۱۰۸۵

زن می تواند تا مهر به او تسلیم نشده از ایفاء وظایفی که در مقابل شوهر دارد امتناع کند مشروط بر این که مهر او حال باشد و این امتناع مسقط حق نفقه نخواهد بود. زن می تواند بعد از جاری شدن صیغه عقد از مرد تمکین نکند تا مهریه به او پرداخت شود اگر مهریه عند المطالبه و حال باشد نه اینکه عند الاستطاعه که به این وضعیت حق حبس زن گفته می شود.

ماده ۱۰۸۶ 

اگر زن قبل از اخذ مهربه اختیار خود به ایفاء وظایفی که در مقابل شوهر دارد قیام نمود دیگر نمی تواند از حکم ماده قبل استفاده کند معذلک حقی که برای مطالبه مهر دارد ساقط نخواهد شد. یعنی حتی یک بار هم خوابگی با شوهر حتی اگر بکارت هم از بین نرود باعث زوال حق حبس زن می شود.

ماده ۱۰۸۷ 

اگر در نکاح دائم مهر ذکر نشده یا عدم مهر شرط شده باشد نکاح صحیح است و طرفین می توانند بعد از عقد مهر را به تراضی معین کنند و اگر قبل از تراضی بر مهر معین بین آن ها نزدیکی واقع شود زوجه مستحق مهرالمثل خواهد بود. قبلا گفتیم که عقد نکاح دائم بدون تعیین مهر هم می تواند منعقد شود اما این به آن معنی نیست که چون در زمان عقد زن مهریه نداشته پس دیگر مهریه به او تعلق نمی گیرد.

طرفین می توانند بعد از عقد و قبل از نزدیکی مهریه را با توفق بین خودشان تعیین کنند در غیر این صورت اگر نزدیکی صورت گرفت مهریه ای به زن تعلق می گیرد که برای زنی مانند او، در جایگاه شغلی و خانوادگی او عرفا در نظر گرفته می شود.